La tramontana
Sulla riva riposa il palombaro nella propria storia
e disegna la scogliera spoglia dietro la spiaggia.
Il vento taglia la storia e liscia e leviga
le foglie dei platani – il telaio della finestra.
Per sentire questa storia sono venuto con il vento.
Il viaggio raccontava un uomo era passato al di là del monte
e la storia finì in un vicolo cieco sul mare. Il vento
fa il signore sulla sua tomba. E il palombaro resta
incastrato tra le pietre, gli assistenti riemergono
e il vento schiaccia l’ondeggiare il mare.
Il palombaro dipinge raffiche di vento sulla riva.
La scogliera fiorisce. E la tomba è un gradino
verso il corallo in una spelonca sul fondo
sopra la stampa colorata della tendina a fiori.
De tramontane
Voor de kust rust de duiker in zijn verhaal
en tekent kaal de bergwand aan het strand.
De wind snijdt het verhaal en slijt en slijpt
bladeren van de platanen – het raamkozijn.
Ik kwam met de wind mee voor dit verhaal.
De reis vertelde een man liep over de berg
en het verhaal loopt dood op zee. De wind
speelt heer op zijn graf. En de duiker raakt
bekneld tussen het steen, de helpers duiken
op en de wind verplettert de deining de zee.
De duiker schildert windvlagen voor de kust.
De bergwand bloeit. En het graf is een trede
naar het koraal in een spelonk op de bodem
boven de kleurgravure van het bloemgordijn.
